Mama wraca do pracy

Stało się- matka wróciła do pracy. W jeden dzień, jedną decyzją nasz świat oszalał. Od kilku dni żyjemy w istnym chaosie.

Nie wiemy co jak i dlaczego. Ale tak od początku matka zwana również Anetą lub dla wtajemniczonych małą Mi całkiem przypadkowo znalazła pod nosem prace, dosłownie mam parę kroków, aby przyjść do pracy.
Więc grzechem by było nie skorzystać. Dla naszej rodziny jest to nowy rozdział w życiu. Musimy nauczyć się dzielić obowiązkami, wiedzieć co ogarnąć, jak ogarnąć i jak tu zająć się Piotrusiem.  Więc wyobraźcie sobie jak od kilku dni żyjemy. Jednak mam nadzieję, że z czasem cała sytuacja się ustabilizuje.

 

 

 

Och te zmiany w naszym życiu są ogromne. Powiem wam, że od kilku dni mam jeden wielki stres- w mojej głowie krążą myśli- czy dam sobie radę w pracy, czy Piotruś mi się nie rozchoruje, czy do 16:00 w przedszkolu to nie za długo dla dziecka. Mówię wam istny horror. A, gdy wybija godzina 14:00 na zegarku, robi mi się jakoś smutno. Bo właśnie o tej godzinie przychodziłam  po Piotrusia do przedszkola. To był nasz czas. Niby dwie godziny w tą czy w tą nie robią różnicy jednak jakoś smutno mi jest, że nie mogę być w tym czasie z Piotrusiem. Może z czasem stwierdzę, że to dobra decyzja. W końcu tyle razy zwlekałam z powrotem do pracy, więc w końcu musiał nastać ten moment, aby ściągnąć dres oraz kapciuchy. Musiałam wyjść do świata, aby poznawać nowych ludzi, zacząć się rozwijać, zdobywać doświadczenie.
Matka umiera z tęsknoty, a Piotruś narazie nie widzi tej różnicy w godzinach- jest zadowolony, że może być dłużej z dziećmi, więc nie powinnam mieć chyba wyrzutów sumienia? 

 

 

polo: River Issland

spodnie: H&M

buty: H&m

bransoletka: new yorker